9 redenen waarom games goed voor je kunnen zijn

Iedereen ouder dan dertig zag de wereld er in korte tijd heel wat digitaler op worden. Voor velen hebben videogames dat proces behoorlijk versoepeld. Voor kinderen en jongeren die opgroeien in die digitale wereld, ook wel digital natives genoemd, zijn games een vermakelijke en laagdrempelige leerschool naar een toekomst vol aanraakschermen, digitale communicatie en informaticatechnologie die tot in haast elk aspect van het dagelijkse leven is doorgedrongen.

Junior mag in games zoals Fortnite zijn virtuele vizier dan wel op andere spelers richten, terwijl zijn jongere zusje vooral bekommerd lijkt om haar spelpersonage met precies getimede sprongen door Super Mario te sturen, maar volgens wetenschappelijke studies oefenen ze tegelijkertijd hun hand-oogcoördinatie. Dat levert hen dan weer voordeel op in reële sportieve en alledaagse activiteiten. Van een partijtje basketbal, over de fietstocht naar school tot creatief geknutsel en niet-game gerelateerde bezigheden met muis, toetsenbord en aanraakscherm.

Heel wat games tellen al dan niet vernuftig vermomde puzzels die het creatief oplossingsvermogen van de speler op de proef stellen. Met voorop puzzelgames, maar ook heel wat adventure-, platform- en rollenspelgames spreken naast pure handigheid ook creatief, logisch en/of out of the box denkwerk aan.

Toegegeven, vaak draait het in heel wat games om de juiste reactie op het juiste moment. Dat weerhoudt andere – en ook diezelfde - games echter niet om de speler te leren op de middellange en lange termijn te denken. Gebruik je die power-up of moeizaam bij elkaar gesprokkelde vaardigheid nu, of spaar je die voor een later moment waar je die écht nodig zou kunnen hebben? In welk talent van dat rollenspel investeer je, ook al zal dat pas twintig uren verderop vruchten afwerpen? Bouw je in die strategiegame eerst defensief aan je oorlogseconomie in de hoop daar later mee over je agressievere opponent te walsen?

Een recente Assassin’s Creed-game ging zover in zijn historische setting dat er een educatieve spin-off aan gekoppeld werd. Heel wat FIFA-gamers die zelden of nooit nog tegen een echte bal trappen, ontwikkelden een interesse voor reële voetbalcompetities dankzij de FIFA-games. Racers herkennen circuits en kunnen meespreken over motorvarianten. Strategiespelers kunnen je moeiteloos Minsk en Kyoto aanwijzen op een wereldkaart. Zelfs superheldgames dragen bij aan je popcultuurkennis.

Een studie vergeleek de hersenactiviteit van twee groepen, waarvan er een net een half uurtje games had gespeeld. Die studie stelde bij de gamegroep een paar interessante feiten vast. Het deel van het brein verantwoordelijk voor het maken van beslissingen, persoonlijkheid en planning vertoonde groei. Net zoals de rechter hippocampus die een rol speelt in hoe we informatie verwerken. En ook de kleine hersenen, belast met fijne motorische vaardigheden, waren meetbaar groter dan bij de personen die niet zojuist games hadden gespeeld.

Natuurlijk kunnen games je hartslag in een hogere versnelling duwen. En we praatten al met makers van taaie games die plezier putten uit de frustraties die ze bij hun publiek losweken. Maar zelfs dat soort ‘stress’ kan je ‘echte stress’ wegnemen. Voor de overgrote meerderheid van de gamers staat hun spelsessie echter voor een vermakelijke ontsnapping uit de dagdagelijkse stress of routine. Even tijd voor jezelf in een virtuele, vooral andere wereld, of juist een sociaal competitief weerzien met gelijkgestemde online zielen.

Games zijn goed voor zowel je lichaam als je geest. Voor dat lichaam blijft dat niet beperkt tot de hierboven al aangestipte heilzame effecten die het spelen van games op je hersenen hebben. Zo vind je vandaag in heel wat instellingen voor ouderen beweginggestuurde gameopstellingen terug. Wat die geest betreft, houdt het sociale aspect van veel multiplayergames heel wat ouderen uit het isolement. En hoewel een 30-plusser vaak moeite heeft zich in Fortnite staande te houden tegen zijn 16-jarige neefje, vormt gamen als hobby een leuk raakpunt tussen twee, drie of meer generaties.

Wetenschappers merkten dat gaming een belangrijke factor was - en dat nog steeds is - voor jongeren als het gaat om het onderhouden van sociaal contact in tijden van lockdowns en quarantaine. Zo creëren online games een kanaal voor klasgenootjes en jongeren om elkaar te blijven ‘ontmoeten’. Daarnaast en net zo belangrijk zijn die online gamesessies een van de weinige vertrouwde routines die overhoopgegooid werden. Een uiterst welkom mentaal houvast, alsook een gevoel van controle in woelige, onzekere tijden.