Games zijn er voor elke leeftijd

Sommige games zijn niet geschikt voor alle leeftijden. Bezorgde ouders of verantwoorde cadeaugevers kunnen daarvoor terecht bij de PEGI-leeftijdscategorie die elke game toebedeeld krijgt. Je moet daarbij wel weten dat PEGI niets zegt over de moeilijkheidsgraad van een game. Zo is een spel met een rating 3+ of 7+ op de doos enkel inhoudelijk geschikt voor gamers vanaf die leeftijd. Zo krijgt een taaie racesimulatie die zich op de gedreven hardcore speler richt ook een 3+-rating omdat de game geen geweld, volwassen taalgebruik, horror of drugs opvoert.

Vanaf een kind een knop kan indrukken of over de fijne motoriek beschikt om een gecoördineerde swipe op een aanraakscherm te maken, kan het gamen. Je kunt dat ‘te jong’ vinden, maar vergeet niet dat die kleinsten zullen opgroeien in een alsmaar digitalere wereld. Dus laat hem of haar met een gerust hart Nijntje naar huis begeleiden, blokken van verschillende grootte op elkaar stapelen of te leren welk geluid bij welk dier past.

Kleuters vinden vlot hun weg op mama’s smartphone en tablet. Sommige tablets zijn speciaal voor hen van robuuste bescherming voorzien en sommige fabrikanten, zoals Samsung, tellen zelfs een kindvriendelijke en kindveilige gameomgeving voor die jonge spelers. Kleurrijke puzzelgames, platformgames en behendigheidsspelletjes doen het bij deze leeftijdsgroep uitstekend, en in sommige gevallen zijn ze ook heel leerrijk.

Bij spelertjes van deze leeftijd zien we vaak de voorliefde voor games op mobiele platformen als smartphones en tablets verschuiven naar het ‘betere werk’ op spelconsoles en de pc van papa. Het aanbod daar is al behoorlijk groot voor deze groep, met cartooneske racers, platformgames, ludieke strategiegames en verrassend veel managementsimulaties waarbij de kinderen bijvoorbeeld een dierentuin of pretpark moeten uitbouwen. Dit is ook de leeftijd waarop jonge spelers op YouTube gamestreams gaan volgen.

Hoewel de PEGI-leeftijdscategorieën hen – vaak terecht – nog te jong achten voor bepaalde games, weten ze al verdraaid goed wat de volwassenen spelen en is het soms moeilijk om hen daarvan weg te houden. Deze jongens en meisjes vinden hun klasgenootjes vaak na de schooluren in online gamesessies waar net zo veel gechat als effectief gegamed wordt. Gamen is voor deze groep een niet weg te denken onderdeel van hun vrijetijdsbeleving en vaak ook een heel sociaal gebeuren.

PEGI stelt een verschil tussen games geschikt voor jongeren van 16 en jonge 18-jarige gamers. De invloed van leeftijdsgenoten is tussen die 16 en 18 het grootst, en de inschatting van de gevolgen van crimineel gedrag nog iets te klein. Daarom krijgen al te gewelddadige games, met een ‘volwassen’ taalgebruik, seksuele inhoud, discriminatie en druggebruik, die 18+ opgeplakt. Vanaf 16 jaar hebben de meeste spelers hun genre ontdekt en zwalpen ze moeiteloos tussen mobiel gamen en een game-pc of spelconsole.

Heel wat gamers van het eerste uur zijn ondertussen de kaap van de 50 gepasseerd en een groot deel daarvan speelt ofwel nog steeds, of heeft het gamen via de kinderen opnieuw opgepikt. En neem gerust van ons aan dat opa’s videogamebeleving zich niet beperkt tot een partijtje online hartenjagen met zijn vrienden. De gemiddelde leeftijd van de speler vandaag is 36 en dat betekent dat er net zoveel gamers ouder als jonger rondlopen. Die oudere speler kiest iets minder vaak voor games op een gameconsole, maar verkiest de pc en recent ook alsmaar vaker mobiel gamen.