Review: schrijf je eigen game-epos in Immortals Fenyx Rising

De machtige titaan Typhon en zijn monsterlijke legioenen staan op het punt om de Griekse godenwereld helemaal onder de voet te lopen. Zeus en co richten daarom hun laatste hoop op de jonge Fenyx. Dat is een jonge halfgod (of -godin, aan jou de keuze) die ze voorzien van het beste wapentuig en een handvol legendarische bovennatuurlijke krachten. Zo krijg je de vleugels van Daidalos, het zwaard van Achilles, de boog van Odysseus, de speren van Athena en nog ander leuk speelgoed. Een indrukwekkende gereedschapskist, maar gezien de tegenstand zal je die goed kunnen gebruiken in Immortals Fenyx Rising.

Je speelveld bestaat uit zeven zones die elk de thuiswereld van een Griekse god voorstellen. Gevarieerde en visueel herkenbare regio’s, die samen naadloos een uitgestrekte spelwereld vormen. Elk met unieke missies die bijdragen aan de centrale verhaallijn en daarnaast nog heel wat optionele uitdagingen. Zeus en Prometheus helpen je op weg en zullen je ook tijdens je hele avontuur bijstaan. Dat zorgt vaak voor hilarische commentaar, maar Immortals Fenyx Rising geeft je vooral de vrijheid om je eigen weg te zoeken. Je volgt je eigen tempo en bepaalt zelf de volgorde waarin je de missies afwerkt.

Immortals Fenyx Rising is in de eerste plaats een actiegame die je tegenover meer of minder mythologisch ‘correcte’ monsters zet. De game koppelt een grote beweeglijkheid (die vleugels) aan slagwapens, pijl en boog, heimelijke manoeuvres en ultrakrachtige goddelijke moves. Dat geeft je heel wat combinatiemogelijkheden, maar houd wel een oogje op je stamina. Dat maakt die gevechten niet enkel heel spectaculair, maar ook tactisch en intens. Veel meer dan je zou vermoeden van een game met deze misleidend familievriendelijke visuele stijl en waarin geen spatje bloed te zien is.

Je kunt je wapenarsenaal en vaardigheden opschroeven om de mogelijkheden van jouw Fenyx meer naar je hand te zetten. Dat doe je via heldere, niet al te complexe rollenspelmechanismen, die je regelmatig aansporen om van die centrale verhaallijn af te dwalen. Een andere reden om je daartoe te laten verleiden, zijn de talrijke omgevingspuzzels. Dat zijn slim en vaak ook ambitieus uitgewerkte uitdagingen die een creatief gebruik van al je vaardigheden verlangen. De pure actiegamer kan dit spelonderdeel in de meeste gevallen gewoon uit de weg gaan, maar dat zou zonde zijn. Niet in het minst omdat deze uitdagingen je meestal belonen met heel interessante of krachtige items. Aan jou de keuze.