Met 'Thuis' schrijft en zingt André Hazes het taaiste jaar uit zijn leven van zich af. Een persoonlijk, brutaal eerlijk nieuw album over verloren en herwonnen liefde. Misschien wel het meest pakkende Nederlandstalige album van het jaar.
De enige optie
“Het ging misschien wel iets te snel. De roem die overviel me wel”. Het zijn de eerste zinnen van ‘Een doodgewone man’, het openingsnummer van André Hazes’ nieuwste album 'Thuis'. Het begin van zijn achtste album en meteen ook van het verhaal dat hij doet over het voorbije jaar. Een turbulent jaar waarin de artiest vaker in de roddelpers dan in de muziekrubrieken van de Nederlandse en Vlaamse media opdook. Als elk detail van je privéleven zo in het spotlicht gezet wordt, rest je maar een piste: die van de totale openhartigheid.
Eind goed, al goed
'Thuis' een conceptalbum noemen gaat misschien wat te ver, maar de dertien nummers volgen overduidelijk een rode lijn. Die gaat over een allesbehalve doodgewone man die roemdronken de liefde van zijn leven opgaf en uiteindelijk weer terugwon. Een heel persoonlijk relaas, waarin André Hazes zichzelf, zijn gevoelens en zijn acties meedogenloos eerlijk onder de loep legt - en daar een resem bloedmooie nummers uit puurt. En hoewel we met de afsluiter - niet toevallig het titelnummer ‘Thuis’ - van een eind goed, al goed mogen spreken, wijst Hazes met vaak onverbloemde precisie op de schade die hij en alle betrokkenen onderweg opliepen.
Met elke vezel
Ben je een ambitieuze artiest en gaat het goed met je carrière, dan blijft er nog maar weinig tijd over voor andere dingen. Ook al zijn dat eigenlijk de belangrijke dingen in het leven, zoals je familie, je gezin en je gevoel van eigenwaarde. Voor je het weet, zit je op een andere plek, fysiek en mentaal. Dat beseffen, voor jezelf uitmaken wat echt telt en daarvoor vechten met elke vezel in je lichaam, het zijn stuk voor stuk de thema’s van ‘Thuis’. Een persoonlijke en muzikale krachttoer van een artiest waarvan we onszelf er steeds opnieuw aan moeten herinneren dat hij ‘nog maar’ 26 jaar oud is.
Een ander type zanger-vader
Je hoeft niet tussen de songtekstregels te lezen om te horen hoe André over zijn vriendin Monique Westenberg en zijn zoontje Dré zingt. Over de fouten die hij maakte, wat hij daardoor allemaal miste en hoe hij beterschap belooft. Zijn Monique zou het volgens de zanger met sommige nummers best moeilijk hebben en vertelde in een interview haar nooit te dwingen er doorheen te zitten. Wat anders was toen hijzelf opgroeide en voor het slapengaan verplicht de liedjes van zijn vader moest beluisteren. De fans dragen die bagage gelukkig niet mee en krijgen met Thuis gewoonweg een van de betere Nederlandstalige albums van het jaar.
Doe het licht maar uit
Maar wacht, er is meer. 'Thuis' komt vergezeld van een extra cd met daarop vijf, gekende liedjes die los van het album staan. Zoals ‘Ik wil jou’ en vier nummers die hem in het tv-programma Liefde Voor Muziek tot een gevestigde waarde in Vlaanderen maakten: ‘Het maakt niet uit’, ‘Als je alles weet’, ‘Voor altijd’ en zijn onvergetelijke cover van Mama’s Jasje’s ‘Doe het licht maar uit’. September, sowieso al een sterke maand als het om nieuwe muziekreleases gaat, is er zopas nog beter op geworden.